Ён суправаджаў нас увесь астатак таго незвычайнага дня: калі ішлі ад сядзібы да месца стаянкі — гучаў у галовах, калі вярталіся дадому — ліўся ў салон аўто з дыска, купленага замест сувеніра, а калі апынуліся дома — зноў запусцілі той дыск іграць і не спынялі яго аж да ночы.